Ο κ. Ταμβάκης παραδέχθηκε ότι το ΣΑΕ, δέκα χρόνια μετά από την ίδρυσή του, καλείται να ανταποκριθεί πρωτίστως στον εισηγητικό - γνωμοδοτικό ρόλο, που του έχει ανατεθεί με τη συγκατάθεση όλων των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας, αλλά και «να αποκαταστήσει την αξιοπιστία του στια τάξεις της ομογένειας».
«Το ζητούμενο είναι ο θεσμός να έχει την καθολική αποδοχή και στήριξη των ομογενών σε όλο τον κόσμο», επεσήμανε ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΣΑΕ, για να πρόσθεσει τα εξής:
«Πιθανό να μην έχουμε πετύχει τους στόχους μας, έως τώρα, όπως θα θέλαμε. Πιθανό να μην έχουμε δει το ΣΑΕ, όπως θα θέλαμε να το δούμε, αλλά, επειδή είναι το μεγαλύτερο επίτευγμα για τον Απόδημο Ελληνισμό, νομίζω πως δεν πρέπει να το χάσουμε. Αυτό πρέπει να κάνουμε. Πρέπει να κρατήσουμε αυτό το όργανο εμείς οι απόδημο. Είναι δυνατό να γίνουν διορθωτικές κινήσεις, μπορούν να γίνουν προγράμματα. Οφείλουμε τον συμβουλευτικό και γνωμοδοτικό του ρόλο να τον αξιοποιήσουμε, κάτι που δεν έχουμε κάνει έως τώρα. Επίσης, αυτό, που πρέπει να κάνουμε, είναι να γίνει ένα όργανο με λιγότερα έξοδα με λιγότερους εκπροσώπους, αλλά με μεγαλύτερη εκπροσώπηση».
Αναφερόμενος στους λόγους της επίσκεψής του στην Αυστραλία, ο κ. Ταμβάκης είπε:
«Δύο είναι οι λόγοι της επισκέψεως μου: Ο ένας για τους Πανελλήνιους Αγώνες, που οργάνωσε το ΣΑΕ και ο συντονιστής του στην Ωκεανία, Κώστας Βερτζάγιας, στο Σίδνεϊ, όπου με πολύ ενδιαφέρον είδα μιά συσπείρωση της νεολαίας του ελληνισμού γύρω από αυτούς τους αγώνες και ήταν μια αξιέπαινη προσπάθεια, η οποία θα πρέπει να συνεχιστεί και στο μέλλον. Ο άλλος λόγος ήταν να αφουγκραστώ τις απόψεις της ομογένειας για το Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού, τις σκέψεις του, τους προβληματισμούς και πως το βλέπει στο μέλλον».
Ως προς τις αλλαγές, οι οποίες - όπως είπε - επιβάλλεται να γίνουν στο ΣΑΕ, αφού είπε πως αυτές θα πρέπει να ξεκινήσουν από τα περιφερειακά του συμβούλια, τόνισε ότι «θα πρέπει να ξαναρχίσουμε από την αρχή, να φέρουμε μέσα στο όργανο όσους περισσότερους μπορούμε, όχι μόνο τους οργανωμένους ‘Ελληνες, που είναι στις κοινότητες, ομοσπονδίες , συλλόγους κ.τ.λ. , αλλά και απλούς Ελληνες, επειδή δεν είναι ενταγμένοι πουθενά. Αυτούς όλους πρέπει να τους φέρουμε στα περιφερειακά συμβούλια και από την περιφέρεια θα πρέπει να βγουν οι εκπρόσωποι και αυτοί να πάνε κάποια στιγμή στη Θεσσαλονίκη κάθε τέσσερα χρόνια».
«Εγώ θα πρότεινα», συνέχισε ο κ. Ταμβάκης, «τα συνέδρια να γίνονται κάθε τέσσερα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ώστε να έχουμε και λιγότερα έξοδα και να μην είναι τα συνέδρια των χιλίων ανθρώπων. Να είναι ένα συνέδριο από 400 έως 500 ανθρώπους, για να μπορεί να είναι ευέλικτο να παίρνει αποφάσεις και να είναι ένα «think tank». Να είναι μια δεξαμενή σκέψης, από την οποία ν’ απορρέουν πορίσματα, τα οποία θα μπορέσουμε να τα πραγματοποιήσουμε. Οι τομείς, που πρέπει να ασχοληθεί το ΣΑΕ, νομίζω είναι κατ’ αρχήν η Νεολαία, η Γλώσσα, η Παιδεία, ο Πολιτισμός και εκεί μέσα βάζω και τους συγγραφείς και τους λογοτέχνες και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Θα πρέπει με σκληρή δουλειά το ΣΑΕ να δείξει ένα σύγχρονο πρόσωπο, που θα εμπιστεύεται κάθε ομογενής και το οποίο θα προωθηθεί θέματα του ελληνισμού στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση».
Στην παρατήρηση ότι το ΣΑΕ έχει κοστίσει δεκάδες ή και εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και πως με τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να είχαν δημιουργηθεί πολιτιστικά κέντρα, να ενισχυθούν έδρες Ελληνικών και -γενικά - να γίνει έργο για την ομογένεια, που δεν έγινε, ο κ. Ταμβάκης απάντησε ως εξής:
«Δε θα μπω στους αριθμούς. Οπωσδήποτε έχουν περάσει χρήματα και έχουν ακουστεί αριθμοί, οι οποίοι και εμάς τους ιδίους μας κάνει καμιά φορά ν’ αναρωτιόμαστε. Δυστυχώς, το ΣΑΕ, όπως σας είπα και προηγουμένως, ασχολήθηκε με προγράμματα, με τα οποία δεν έπρεπε ν’ ασχοληθεί. Έπρεπε να παραμείνει ένα συμβουλευτικό, γνωμοδοτικό όργανο. Το ΣΑΕ, ξέρετε, δεν έχει δικά του χρήματα για να χρηματοδοτήσει προγράμματα. Έχει ένα εθνικό ταμείο ομογενών, το οποίο μέχρι αυτή τη στιγμή έχει αποτύχει. Δεν έχει μαζέψει χρήματα. Ο Απόδημος Ελληνισμός δεν έχει ευαισθητοποιηθεί για να πάει να δώσει τον όβολό του στο ΣΑΕ. Γιατί, κανονικά, θα έπρεπε αυτή τη στιγμή το ΣΑΕ να είναι οικονομικά αυτοδύναμο. Θα έπρεπε μετά από 10 χρόνια, να είχε δημιουργήσει μια οικονομική αυτοδυναμία, να έχει τουλάχιστον ένα 50%. Έν πάση περιπτώσει δεν το έκανε, δεν το πέτυχε , εκεί το ομολογώ προσωπικά, απέτυχε. Εμπλακήκαμε, λοιπόν, σε προγράμματα, τα οποία χρηματοδότησαν διάφορα υπουργεία για Παιδεία, Πολιτισμό, Νεολαία, Κατασκηνώσεις κ.τ.λ. . Όλα αυτά περνάνε από τον κωδικό, που λέγεται ΣΑΕ. Έρχεται, λοιπόν, το τέλος της χρονιάς και άμα γίνεται λογαριασμός βλέπουμε το ΣΑΕ να έχει χρησιμοποιήσει πολλά εκατομμύρια. Μα δεν είναι το ΣΑΕ, που έχει πάρει αυτά τα εκατομμύρια και τα έχει σκορπίσει δεξιά και αριστερά ή τα έχει σπαταλήσει. Όχι, έχουν γίνει προγράμματα στο όνομα του ΣΑΕ, χρηματοδοτούμενα από υπουργεία και αυτό δεν υπήρχε ανάγκη να γίνει».
Κατά την άποψη του κ. Ταμβάκη, το ΣΑΕ θα πρέπει να είναι εν μέρει ή συνολικά αυτοχρηματοδοτούμενο. Για το πώς μπορεί να γίνει αυτό λέει:
«Υπάρχουν Έλληνες, παντού σε όλο τον κόσμο, σε Ευρώπη, Αμερική, Ωκεανία, Αφρική και Ασία, που προοδεύουν. Υπάρχουν Έλληνες, οι οποίοι έχουν περιουσίες, είναι ευαισθητοποιημένοι, αγαπούν την Ελλάδα, αγαπούν τον Απόδημο Ελληνισμό. Εάν λοιπόν δείξει το ΣΑΕ ένα πρόσωπο με αξιοπιστία, με ποιότητα, που πραγματικά θα το εμπιστεύεται ο κάθε ομογενής, η οργάνωση και η κάθε επιχείρηση, νομίζω πως, εφόσον βγει προς τα έξω αυτό το πρόσωπο, θα μπορέσουμε να πετύχουμε την αυτοχρηματοδότηση και έτσι μόνο θα μπορέσουμε να είμαστε το πραγματικό συμβουλευτικό, οργανωτικό, γνωμοδοτικό και ανεπηρέαστο όργανο από οποιοδήποτε για ο,τιδήποτε».
Ο ίδιος, μάλιστα, λέει πως το νέο νομοσχέδιο, που ετοιμάζεται, είναι προς την σωστή κατεύθυνση, γιά να προσθέσει:
«Θα γίνουν θεσμικές, ριζικές αλλαγές. Θα υπάρχει, δηλαδή, ένα μικρότερο όργανο. Θα είναι πιο ευέλικτο, όπως σας είπα. Μπορεί το εντεκαμελές να γίνει εννεαμελές. Οπωσδήποτε, η εκπροσώπηση θα γίνεται από τις περιφέρειες, δηλαδή οι εκπρόσωποι θα ψηφίζονται μέσα από τις περιφέρειες. Δε θα γίνονται τα ταξίδια των μυρίων. Άντε κάθε δύο χρόνια να πάμε στη Θεσσαλονίκη να ψηφίσουμε, να κάτσουμε μια μέρα και να δούμε και τους δικούς μας και να πάμε πίσω για να βγάλουμε ένα πρόεδρο, ένα γραμματέα και τον αναπληρωτή πρόεδρο. Όχι. Θα πρέπει όλα αυτά να γίνονται μέσα από τις περιφέρειες, να πάνε πενήντα εκπρόσωποι από κάθε περιφέρεια, να μαζευτούν με την νεολαία, με τους δημοσιογράφους και όλα, τέλος πάντων, τα δίκτυα και να κάνουν συνέδριο. Και το προεδρείο να πηγαίνει κάθε 4 χρόνια στη Θεσσαλονίκη, όχι κάθε δύο χρόνια και να γίνονται όλα αυτά τα έξοδα».
«Πρέπει να γίνει πολύ δουλειά και να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στα περιφερειακά συμβούλια. Είναι πολύ πιό εύκολο και λιγότερο δαπανηρό να μαζευτούν κάθε δύο χρόνια οι εκπρόσωποι της ομογένειας μέσα στην περιφέρεια της Ωκεανίας, Ευρώπης, Αφρικής, Αμερικής ή Ασίας να βγουν οι εκπρόσωποι, οι οποίοι θα σταλούν στη Θεσσαλονίκη. Και έτσι αποφεύγουμε τα έξοδα και γίνεται ένα ευέλικτο όργανο. Πρέπει να δώσουμε, τουλάχιστον όλοι οι απόδημοι, μιά τελευταία ευκαιρία στο Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού. Εγώ, πάντως, είμαι αισιόδοξος», κατέληξε ο αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού.